علی نیلفروشان سوارکار خوب ایرانی

علـــــــــی نیلفروشـــــــــان_الـــــــمپیک ســیدنــــــــــــــی

علی نیلفروشان از سوارکاران خوب ایرانی است که سواری خود را در آمریکا ادامه میدهد.که ما در این بخش این افتخار را داریم که قسمتی از حرف ها و... او را به رشته ی تحریر در بیاوریم:

Date of birth
1 September 1975
Height & Weight
183 cm / 6'0" - 90 kgs / 198 lbs
Competing in:
Equestrian - Individual Jumping

علی نیلفروشان تنها سوارکار ایرانی راه یافته به بازی های المپیک که سال ها در خارج از ایران به سر می برد، در این باره می گوید: سوارکاران پرش با اسب در ایران با اسب هایی که در اختیار دارند فوق العاده عمل می کنند و درد اینجاست که مقامات ارشد ورزش کشورمان از اینها انتظار معجزه نشدنی دارند! آیا هیچ وقت در مسابقات موتورسیکلت رانی با موتور ۱۸۰ یا ۱۲۵ سی سی می توان در مسابقه های کلاس های موتورسیکلت های ۱۰۰۰ یا ۱۵۰۰ سی سی مبارزه کرد و تازه پیروز هم شد! این کار اصلاً نه عقلایی و نه شدنی است. در پرش با اسب، سوارکاران ایرانی با اسب هایی که نهایت قدرت آنان ۱۲۰ تا ۱۴۰ سانتی متر است و پرش کنند چه انتظاری باید از آنها داشت.
به نظر من نتیجه کار سوارکاران ایرانی با اسب های این رده خوب و عالی است. اما در میادین بزرگ که ارتفاع بالاست اسب های قوی تر مورد نیاز است و کاری نمی شود کرد. اگر رئیس تربیت بدنی و رئیس کمیته المپیک انتظار دارند سوارکاران ایرانی با این اسب ها در مسابقات المپیک پیروز شوند و مدال بیاورند این کار اصلاً امکان پذیر نیست. در حالی که سوارکاران ایرانی در پرش انصافاً خوب می پرند، اما قدرت اسب ها همین است که می بینید!
علی نیلفروشان بیش از ۱۵ سال سابقه حضور مستمر و موفق در این حرفه را در سطح آسیا، اروپا و آمریکا دارد و با بهترین اسب ها در میادین بازی های المپیک حاضر شده است.
مهندس تابش، رئیس فدراسیون سوارکاری در بازگشت از اجلاس اخیر روسای فدراسیون های سوارکاری جهان در کوالالامپور و در دیداری با نیلفروشان با تحسین از این سوارکار ایرانی یاد کرده و می گوید: او به واقع به لحاظ ورزش و سایر خصوصیات اخلاقی یک استثناء است و از کلاس بالای پرش با اسب برخوردار است. از او، رئیس فدراسیون جهانی (پرنسس حیاء) گرفته تا بهترین مربیان و سوارکاران تعریف می کنند. سالها زندگی در آمریکا او را نسبت به وطن و زادگاهش متعصب تر از گذشته کرده است و او با همه وجود از ایران و زادگاهش تبریز سخن می گوید.
اما علی نیلفروشان خود می گوید: تاکنون دیناری از فدراسیون نگرفته ام، در حالی که ارقام بسیار بالایی را برای حضور در مسابقات جهانی هزینه می کنم.
هر یک از اسب هایی که او در میادین بزرگ با خود می آورد حداقل نزدیک به ۲۰۰ هزار دلار قیمت دارد و این غیر از مبالغی مثل هزینه نقل و انتقالات اسب از آمریکا به نقاط مختلف دنیا و محل مسابقات، بهداشت و درمان اسب، دامپزشک، مربی، اقامت و... است.
او می گوید: همه این هزینه ها را به عشق ایران و ایرانی می پردازم و وقتی پرچم کشورم را در اقصی نقاط جهان در کنار دیگر کشورها در اهتزاز می بینم به خود می بالم. تاکنون در برابر فشارهای موجود برای پذیرش تابعیت آمریکا و عضویت در تیم پرش با اسب در این کشور مقاومت کرده ام. در هر حال من هزینه گزافی را بابت ایرانی بودنم می پردازم.
او می گوید: پرش هایم را با مدد و طلب یاری از حضرت علی (ع) شروع می کنم و تاکنون مولایم، بسیار مرا یاری داده است. متولد۱۳۵۵ تبریز هستم و از ۱۲ سالگی با اسب می پرم و سال هاست که پرچم ایران را برفراز قله های افتخار در بازی های المپیک آسیایی و میادین بین المللی برافراشته ام. زندگی حرفه ای ورزشی و حضور مستمر در مسابقات بزرگ در اقصی نقاط جهان و مشغله تربیت و تهیه اسب و تمرینات مداوم سالهاست مرا از وطنم دور ساخته است.
نیلفروشان می گوید: باشگاه سواری کاری «آلبرت کورت» را در کالیفرنیای آمریکا بنا نهادم و در جوار ورزش حرفه ای، تجارت اسب هم دارم. به طور متوسط سالانه در ۲۰ مسابقه بین المللی حرفه ای شرکت می کنم و وقتی نام کشورم از طریق بلندگوی میادین و مطبوعات و رسانه ها اعلام می شود احساس عجیبی به من دست می دهد و با همکاری فدراسیون سوارکاری ایران برای حضور در مسابقات مهم بهره برده ام. در سال ۱۹۹۴ در سن ۱۷ سالگی در حضور بزرگترین سوارکاران پرش آمریکا، اروپا و آسیا در مسابقات بین المللی کانادا مقام چهارم را کسب کردم. در مسابقات انتخابی ۱۹۹۵ نیز در آتلانتا فقط به دلیل یک تیر مانع انتخاب نشدم. در مسابقات ۱۹۹۹ نیز بعد از شرکت در مسابقات زیر گروه، جهت گزینش، در بازی های المپیک سیدنی به کشور سوئد رفتم و موفق شدم در میان ۲۰ کشور شرکت کننده جواز شرکت در بازی های المپیک سیدنی را کسب کنم و تاکنون از هیچ نوع تسهیلاتی از سازمان تربیت بدنی استفاده نکرده ام.
وی می گوید: شیوخ منطقه بارها پیشنهادهایی با ارقام نجومی به من ارائه کرده اند که من فقط به عشق وطنم به آنها نه گفته ام.وی می گوید: توصیه من به سوارکاران پرش با اسب در ایران این است که اگر اسب خوب ندارند در مسابقات شرکت نکنند. من در مسابقات بازی های آسیایی بانکوک و بسیاری از مسابقات، زمانی که اسب آماده و خوب نداشته ام، شرکت نکرده ام. در میادین بزرگ شعار کافی نیست و باید پیش از مسابقات، تجربه اندوزی کرد، در غیر این صورت نباید منتظر مدال آوری از این نوع میادین را داشت.
منبع:www.horse.ir